Voor de BCC moeten we voor elk boek een praktische toepassing doen van iets wat we van het boek hadden geleerd. Eén ding dat ik heb meegenomen uit het boek Deuteronomium, was dat het belangrijk is om getuigenissen te delen, want dat kan anderen weer bemoedigen in hun geloof en de situatie waar zij doorheen gaan. Mijn praktische toepassing daarom is ook om een getuigenis te delen met jullie:).
Daarom wil ik jullie graag meenemen in één van de grootste getuigenissen van mijn leven en waar God echt doorbraak heeft gegeven.
Zoals misschien sommigen van jullie wel weten had ik het, op zijn zachtst gezegd, niet makkelijk op de middelbare school. Ik worstelde toen met heel veel angst. Er was een jaar waar ik zelfs de helft van de lessen had gemist omdat ik niet naar school durfde te gaan. Het lukte me gewoon niet om in die sociale situaties te komen.
Dat jaar zat ik echt wel in een put.
Maar als ik nu terugkijk op die tijd, maar ook waar ik nu ben, ben ik zo dankbaar!
Tijdens dat jaar waren er verschillende momenten waar ik nu zo duidelijk Gods hand in zie. In datzelfde jaar ben ik voor het eerst in mijn eentje naar Amerika afgereisd. Ik moest daar een overstap maken in Chicago, een van de grootste vliegvelden in de wereld. Maar toen ik daar aankwam was er bijna niemand! Ik kon direct door alle security checks heen, en was zo bij de gate voor de volgende vlucht. Daar zie ik Gods hand in!
Een ander moment was wanneer ik echt niet naar de sportdag van school wilde gaan, maar mijn moeder me uiteindelijk met veel tegenzin toch had gebracht. Daar kwam ik 'toevallig' een oude vriendin tegenkwam waarmee ik de hele tijd heb zitten kletsen.
Ook was het niet zeker of ik over zou gaan naar de volgende klas, maar alle leraren hadden tijdens de besprekingen unaniem gestemd dat ik door mocht gaan naar het volgende jaar.
Dit zijn allemaal momenten waar ik Gods hand in heb gezien.
Nu is het zo'n 5-6 jaar later. Toen ik 18 was ben ik verhuisd naar Zweden en woon nu in een huis met rond de tien mensen uit verschillende landen, en ik geniet er zoveel van! Dat had ik nooit gewild of gedacht op mijn 16de toen ik nog zo worstelde met die angst.
Het was niet een bepaald moment wanneer ik me beter voelde, maar stap voor stap ging het beter en kon ik weer meer dingen doen en kreeg ik weer zin in school.
Als ik terugdenk aan die tijd, sta ik versteld van dat het zo gelopen is.
Een Bijbelvers dat me erg bemoedigt uit die tijd was Romeinen 8:38-39:
''Want ik weet zeker dat geen dood of leven, geen engelen of duivelse geesten, geen enkele macht, geen dingen nu of in de toekomst, geen macht uit de hoogte of uit de diepte, nee, niets op deze aarde ons zal kunnen losmaken van de liefde van God. Die liefde heeft God ons gegeven door Jezus Christus, onze Heer.''
Zelfs die angst die zo overweldigend voelde op bepaalde momenten heeft me nooit kunnen scheiden van de loefde van God. Ik weet dat dat niet alleen voor mij geldt, maar ook voor jullie.
Daarom hoop ik dat mijn getuigenis een bemoediging kan zijn voor jullie, dat zelfs wanneer het op een moment onzeker voelt hoe je hier ooit doorheen kan komen, dat zelfs dat probleem, je niet kan scheiden van de liefde van God. Hij werkt alles uit ten goede van hen die Hem liefhebben. (Rom 8:28)
Reactie plaatsen
Reacties